Podłączasz monitor do komputera – teoretycznie prosta sprawa. W praktyce trafiasz na dwa złącza, które wyglądają podobnie, ale różnią się niemal wszystkim: HDMI i DisplayPort. Które wybrać? Co zyskujesz, a co tracisz w zależności od decyzji? Odpowiedź nie jest tak oczywista, jak mogłoby się wydawać, bo za tymi portami kryją się różne priorytety technologiczne – i różne potrzeby użytkowników.
HDMI – uniwersalny gracz od kina domowego po konsole
HDMI to bez wątpienia najpopularniejsze złącze cyfrowe w sprzętach RTV. Pojawia się wszędzie – od telewizorów i projektorów, przez konsole i laptopy, po najprostsze odtwarzacze multimedialne. Jego zaletą jest szeroka kompatybilność – większość domowych urządzeń go rozpoznaje, nie wymaga przejściówek, a sygnał audio przesyła razem z obrazem.
Najnowsza wersja HDMI 2.1 to skok jakościowy – przepustowość na poziomie 48 Gb/s, obsługa rozdzielczości 8K przy 60 Hz, HDR, VRR i eARC. Brzmi jak pełen pakiet, ale z zastrzeżeniem: niewiele urządzeń w pełni wykorzystuje możliwości tej wersji, a wiele kabli reklamowanych jako „2.1” działa poniżej deklarowanych parametrów.
Dla użytkownika domowego HDMI często będzie wystarczające. Jeśli głównym celem jest oglądanie filmów w wysokiej rozdzielczości, granie na konsoli czy korzystanie z soundbara, HDMI sprawdzi się bez problemu – zwłaszcza jeśli urządzenia współpracują z funkcjami CEC czy ARC. Ale kiedy w grę wchodzi praca z wieloma ekranami, wysokie odświeżanie lub granie na monitorze 4K – warto spojrzeć dalej.
DisplayPort – stworzony z myślą o komputerach
Choć mniej powszechny, DisplayPort zyskał opinię standardu bardziej „profesjonalnego”. Zaprojektowano go z myślą o komputerach, dlatego priorytetem stała się jakość obrazu i elastyczność – również w środowiskach wielomonitorowych. Wersja 1.4 oferuje 32,4 Gb/s przepustowości, obsługę 4K przy 120 Hz, a nawet 8K przy 60 Hz – wszystko z pełną zgodnością z HDR.
Jednym z wyróżników DisplayPortu jest obsługa funkcji Daisy Chain, czyli łączenia kilku monitorów szeregowo przez jedno wyjście wideo. To rozwiązanie idealne dla osób pracujących z wieloma ekranami – grafików, programistów, analityków. Standard lepiej radzi sobie również z częstotliwościami odświeżania i synchronizacją – FreeSync i G-Sync działają stabilniej niż przez HDMI, co docenią gracze.
DisplayPort rzadko trafia do telewizorów i konsol, ale w środowisku PC króluje nie bez powodu. W laptopach z wyjściem USB-C często implementuje się go pod postacią Alt Mode – to właśnie dzięki temu złączu da się przesłać obraz do monitora bez konieczności stosowania pełnowymiarowego portu.
Kiedy HDMI, a kiedy DisplayPort? Wybór zależy od celu
Nie istnieje jednoznacznie „lepsze” złącze – wszystko zależy od tego, co chcesz osiągnąć. Do kina domowego, konsoli, prezentacji – HDMI. Do pracy na kilku ekranach, grania w wysokim klatkażu, projektowania graficznego – DisplayPort.
Ale uwaga na pułapki: nie każdy kabel HDMI 2.1 da ci 120 Hz w 4K, a nie każdy port USB-C z Alt Mode zapewni ci pełne możliwości DisplayPortu. Trzeba sprawdzać specyfikacje – zarówno urządzeń, jak i samych przewodów. Zaskakująco często to właśnie kabel okazuje się najsłabszym ogniwem, który ogranicza możliwości całego zestawu.
Na koniec pytanie osobiste: czy wiesz, z czego korzystasz teraz? Może czas spojrzeć za ekran – i wybrać świadomie.
